Rozdzielczość, a co za tym idzie przejrzystość obrazu, poprawia się wraz ze zmniejszaniem się rozmiaru piksela i wzrostem liczby pikseli. Najmniejszy jednorodny fragment koloru, który składa się na obraz komputerowy, nazywany jest pikselem. Możesz zobaczyć piksele, które umożliwiają wywołanie obrazu, powiększając dowolne zdjęcie. Wydają się oczom jako małe prostokąty lub kwadraty w czerni, bieli lub różnych odcieniach szarości.
Ilość światła pochłanianego przez elementy światłoczułe zwiększa się wraz z rozmiarem piksela, co skutkuje lepszą czułością bez zniekształceń lub pogorszenia jakości obrazu. Ponadto sposób wyświetlania obrazów o wysokim kontraście zależy od rozmiaru piksela. Lepszą rozdzielczość osiąga się kosztem czułości i zmniejszenia rozmiaru. Czułość poprawia się wraz ze wzrostem rozmiaru, ale rozdzielczość maleje.
Różnorodność kolorów lub odcieni szarości, które można wyświetlić na kolorowych monitorach, zależy od liczby bitów używanych do reprezentacji każdego piksela. Każdy piksel składa się z trzech komórek: jednej czerwonej, jednej niebieskiej i jednej zielonej. Wszyscy oni podzielają ten sam punkt widzenia. Rozdzielczość obrazu decyduje o jego jakości.
Najczęściej piksel jest wyrażany przez 8 bitów (28 kolorów), 24 bity (224 kolory, po 8 bitów na kanał koloru) lub 48 bitów (248 kolorów); Jeszcze większe głębie są wykorzystywane w profesjonalnej digitalizacji obrazu i profesjonalnej fotografii, gdzie są zawsze podawane jako wartości bitowe na kanał koloru, a nie jako suma 3 kanałów. Pierwsza opcja jest najczęstsza, przy czym 8-bitowy jest zarezerwowany dla zdjęć wysokiej jakości, które są dostępne tylko w odcieniach szarości lub z 256 kolorami w palecie dla słabej jakości kolorów; 24-bitowy jest najbardziej popularny i ma najwyższą jakość i jest wykorzystywany w większości obrazów fotograficznych.
